O Bogu, sexie i przemijaniu… czyli kilka słów o tym, jak przestać się bać poezji

Fot. Maura Ładosz

Program składa się z wierszy przeplatanych ciekawą autorską narracją.

W programie m.in. twórczość Wisławy Szymborskiej, Bolesława Leśmiana i Juliana Tuwima.

„O Bogu, secie i przemijaniu..czyli kilka słów o tym jak przestać bać się poezji”
Wszyscy chcemy żyć dostatnio i przyjemnie. Biegniemy więc po szczęście żyjąc coraz szybciej. Ale paradoksalnie w tej nieustannej pogoni za pieniądzem , statusem czy urodą, tracimy zdrowie, radość i głęboki kontakt ze sobą. W świecie zorientowanym na sukcesy zewnętrzne, brakuje nam czasu na zaglądanie do wnętrza, do duszy. Bo i po co to robić? – można by się zastanowić.
Po to, by dar życia nie przeciekł nam przez palce!
Robiący ostatnio coraz większą karierę mindfulness jest bliskim krewnym czy krewną poezji. Bo nie da się jej czytać, zrozumieć i przeżyć, nie będąc obecnym tu i teraz. Trzeba się rozsiąść wygodnie w chwili obecnej, by poezji doświadczyć.
Zatytułowałam to spotkanie „O Bogu, sexie i przemijaniu …czyli kilka słów o tym jak przestać bać się poezji” celowo zestawiając ze sobą te chwytliwe hasła. Każdego z nas one dotyczą, poetów również! Każdy z nas ma jakiś stosunek do Boga i religii, nawet jeśli jest ateistą. Czas nieubłaganie płynie dla nas wszystkich a sex… hmm… reklamuje się nim wszystko od dachówek, przez artykuły spożywcze, po buty. Jest właściwie obecny w każdej dziedzinie naszego życia… i gdyby nie sex, nie byłoby nas na świecie.
To spotkanie nie będzie martwą recytacją klasycznych wierszy, o nie! Marzę o tym, by stało się wymianą energetyczną miedzy mną a publicznością. Tylko taki kontakt artysta-odbiorca ma dla mnie sens! Zabiorę Państwa do świata moich ukochanych poetów, świata barwnego, radosnego, pulsującego życiem, świata mądrego i głębokiego. Mam nadzieję zarazić Państwa wirusem miłości do wrażliwości, przenikliwości i dowcipu Szymborskiej, Tuwima i Leśmiana. Wspólnie wskoczymy w rzeczywistość alternatywną wobec zewnetrznego pędzącego świata, gdzie drogowskazem i kluczem są słowa, sensem – bliskość i zrozumienie drugiego człowieka, a wartością dodaną – iskra boża czyli talent poetów.
Magdalena Kumorek